1

ยินดีต้อนรับ สู่บล็อกอินเตอร์เน็ทและการสื่อสารในชีวิตประจำวัน

วันจันทร์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2553

คำว่า รัก.............



คำว่า "รัก" มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น
อาจจะหวานชื่น ขมขื่น หรืออะไรอื่นอีกหลากหลาย
ที่จะทำให้คนรู้จัก "รัก" ได้สัมผัสและรู้สึกถึง…

ความรักเริ่มจากความคิด
เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก
บางที.. ความรักอาจทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงความคิดไปจากเดิม
อาจทำให้คนเราต้องปรับปรุงในสิ่งที่เคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน

ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา
คุณจะไม่สามารถรักใครได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นเสียก่อน
และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น ก็คือตัวเอง

ความรักคือการให้
ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรัก สิ่งที่คุณต้องทำก็คือการให้ ยิ่งให้.. คุณก็จะยิ่งได้รับ
สูตรลับของความสุข และทำให้มิตรภาพยืนยาวที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอก็คือ
อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้างจะดีกว่า

ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่
อยากได้รักแท้ ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้เสียก่อน
การจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่า.. ต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันหรือเปล่า
หากจะรักใครอย่างจริงใจ คุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็น มิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุกๆ วันนั่นเอง

การสัมผัส ช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น
เคยรู้สึกดีใช่มั้ยเวลาที่มีใครโอบไหล่หรือกอดคุณ?
การสัมผัส.. จึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลัง
และช่วยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วย
น่าแปลกที่การสัมผัสสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ และท่าทีที่แข็งกร้าวให้เบาบางลงได้

อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย
ถ้าคุณรักใคร.. จงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้าง
เพราะคุณเองคงรู้สึกอึดอัด ถ้ามีใครมาล่ามโซ่คุณ ดังนั้น..
จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยและลืมอดีตที่ไม่ดี เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความกลัวภายในใจ
เรียนรู้ที่จะยุติธรรม และลดทิฐิ รวมถึงเงื่อนไขต่างๆ ลงบ้าง
ลองบอกตัวเองว่า.. นับแต่นี้ คุณจะทิ้งความกลัวทั้งหมด
แล้วอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวคุณได้.. นับจากวันนี้ไป คุณก็จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที

ชีวิตจะเปลี่ยนไป
เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้างและซื่อสัตย์ต่อกัน รวมถึง..
คุยกับคนรักอย่างเปิดเผย และกล้าที่จะพูดถ้อยคำวิเศษว่า "ฉันรักเธอ"
โดยไม่ปล่อยให้โอกาสดีๆ หลุดลอยไป
คุณควรจะบอกรักก่อนจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางที..
นั่นอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะพบกัน!

แก่นแท้ของความรัก คือการไว้ใจกัน
ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนหนึ่งจะรู้สึกระแวง กังวล และหวาดหวั่น
ขณะที่อีกคนรู้สึกอึดอัดใจ ที่สำคัญ..
คุณไม่อาจรักใครจริงๆ ได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาคนนั้นอย่างแท้จริง


วันจันทร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ความรัก...ของคนตาบอด



คุณเคยเห็นคนตาบอดไหม...


คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่....

คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น..ตลาดนัด...

พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง...


คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด...

เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่...


นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง...

กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ ก็คือขันอลูมิเนียม...

อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..

เราอาจจะไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนัก...

แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน...

และดูเหมือนเขาก็หวังว่าคุณจะต้องชอบมัน...


เราเห็นเขาจับมือกัน...

วินาทีนั้น...ทำให้นึกถึงอะไรบางอย่างที่เราเคยมองข้ามมาตลอด...


คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า....

ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ...

เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...

คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร..

คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น...

เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน....

ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี

ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้...

ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน...

ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน..

คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...

ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น...


คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง...

คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก...

คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน...

พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ?


คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด จับมือของคนที่เขารักไว้เสมอๆ เกือบตลอดทั้งวัน...

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไหม... ?



เรากลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี...

หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่การงานที่ดีเหลือเกิน...

หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด...

แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...


หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น....

เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ...


อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้...

ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า...

วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน...

ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข....


ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้เราเห็นภาพดีๆ ในวันนี้....


เชื่อว่าครั้งหน้า...ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น...

คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น...

ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ...

เหมือนกับภาพที่เราได้เห็นในวันนี้...

เพลง ยินดีที่ไม่รู้จัก




เนื้อเพลง ยินดีที่ไม่รู้จัก 25 Hours

เนื้อร้อง นายปิยวัฒน์ มีเครือ
ทำนอง นายประทีป สิริอิสสระนันท์
เรียบเรียง 25 hours

ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร
ไม่รู้ว่าโลกความจริง ของเรานั้นเป็นอย่างไร

สิ่งที่สำคัญที่สุด อาจไม่สำคัญเท่าไหร่
เท่าวันที่เรา ได้เจอ ได้คุย ได้อยู่ใกล้กัน

ให้เธอลืมโลก..ที่..กว้างใหญ่
ลืมมันไปให้เหลือแค่เพียงเรา
เก็บทุกความสุข ให้เหมือนวันสุดท้าย

ยินดีที่ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก แค่รู้ว่ารักก็พอใจ
แค่คำว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จัก
รักเราก็ไม่ได้น้อยลงจริงไหม
แค่มีเธอใกล้ๆ มันก็ใช่ ที่สุดแล้ว

ปล่อยใจให้ล่องลอยไป ปล่อยตัวให้ทำตามใจ
ปล่อยมันให้เป็นไปเอง ไม่ต้องคาดหวังอะไร

ไม่มีที่เรียกว่าผิด ถ้าเราไม่คิดอะไร
ให้เธอได้ทำทุกสิ่ง ที่เธอต้องการซักวัน

ให้เธอลืมโลก..ที่..กว้างใหญ่
ลืมมันไปให้เหลือแค่เพียงเรา
เก็บทุกความสุข ให้เหมือนวันสุดท้าย

ยินดีที่ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก แค่รู้ว่ารักก็พอใจ
แค่คำว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จัก
รักเราก็ไม่ได้น้อยลงจริงไหม
แค่มีเธอใกล้ๆ มันก็ใช่ ที่สุดแล้ว

ยินดีที่ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก แค่รู้ว่ารักก็พอใจ
แค่คำว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จัก
รักเราก็ไม่ได้น้อยลงจริงไหม
แค่มีเธอใกล้ๆ มันก็ใช่ ที่สุดแล้ว

ยินดีที่ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก แค่รู้ว่ารักก็พอใจ
แค่คำว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จัก
รักเราก็ไม่ได้น้อยลงจริงไหม
แค่มีเธอใกล้ๆ มันก็ใช่ ที่สุดแล้ว

เพลง : วันเดือนปี




เพลง : วันเดือนปี
ศิลปิน : เจี๊ยบ วรรธนา
เนื้อเพลง :

วันจันทร์ฉันคอยอยู่
อังคารก็คอยดู ดูดูว่าเธอเป็นไง
พุธเธอก็ไม่มา เช้าสายก็ไม่มี
พฤหัส...ว่างเปล่า
ศุกร์หรือเสาร์หรือว่าอาทิตย์
ไม่มีวันไหนไม่คิดถึง
ไม่มีวันไหนที่เธอจะย้อนมา...สู่วันเก่าๆของเรา
วันที่ฉันเจอเธอ วันที่ได้ใกล้กัน วันที่เราจูงมือ...
วันที่ฉันรักเธอ วันที่ฉันพูดไป วันที่เธอรับฟัง...
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้
อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี
ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
มกราก็ยาวนาน
กุมภาก็เลือนลาง
มีนาก็ยังเลื่อนลอย
เมษาก็ร้อนรน
พฤษภาก็ทุกข์ทน
มิถุนาว่างเปล่า
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้
อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี
ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้...
...
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี
ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ